‌سهروردی در گفت وگویی بینامتنی با ‌شاهنامه (بازتاب ‌شاهنامه در چند اثر ‌سهروردی)

روایت ‌شاهنامه، شخصیت­ها و اندیشه­های خرد و کلانِ نهفته در بافتارِ آن در متونِ پس از این اثر، در ژانرهای گوناگون ادبی، متون تاریخی و دینی و مذهبیِ فارسیِ پس از فردوسی با رویکردهای گوناگون تداوم یافته است. ‌شاهنامه حضوری مستمر و معنادار در متن­های پس از خود داشته است. بازتاب این اثر در تمام ژانرهای ادبی و حتی غیرادبی فارسی دیده می­شود. یکی از راه­های درک متنی به وسعت، حجم و درازای عمر ‌شاهنامه پیگیریِ ارتباط، تعامل و گفت‌وگویی است که میان این متن و متونِ گوناگونِ پس‌ازآن، شکل گرفته و تداوم یافته است. در این نوشتار گفت­وگوی بینامتنی میانِ چند اثر از مصنفات شیخ شهاب­الدین ‌سهروردی (که به ادبیات عرفانی تعلق دارد) و ‌شاهنامه­ فردوسی بررسی‌شده است، به‌منظور فهمِ شکل­های این ارتباط و نحوه­ای که شخصیت، روایت و اندیشه از ‌شاهنامه به متون دیگر راه یافته، تداوم پیداکرده و حتی دگرگونی گرفته است.